اپوکسایش کاتالیستی آلکن ها با سدیم پریدات توسط کمپلکس محلول در آب باز شیف روتنیم(iii) به صورت همگن و با نگه دارنده های آمبرلیت و داوکس

چکیده کمپلکس های باز شیف فلزات واسطه به دلیل خواص شیمیایی و فیزیکی جذاب و طیف گسترده ای از کاربردهای خود در زمینه های متعدد علمی، به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته اند. در سال های اخیر تحقیقات وسیعی پیرامون نقش کاتالیستی این کمپلکس ها به منظور تقلید نمودن نقش آنزیمی آن ها و هم چنین درک بیشتر واکنش های شبه حیاتی آنزیم های سیتوکروم p-450 صورت گرفته است. اکثر این تحقیقات مربوط به اپوکسایش اولفین ها و هیدروکسیله کردن آلکان ها می باشد که بر فعالیت کاتالیستی کمپلکس های باز شیف متمرکز شده اند. تهیه آسان این نوع کاتالیست ها، کارآیی بالای آن ها در اپوکسایش آلکن ها و کاهش زمان این نوع واکنش ها، باعث افزایش اهمیت این دسته از کاتالیست ها شده است. اما یکی از مشکلات سیستم های معرفی شده، پایداری کم آن ها است. علاوه بر این، مشکل جداسازی آن ها از مخلوط واکنش نیز وجود دارد. یکی از راه های پیشنهادی برای دست یابی به نتایج بهتر و مطلوب تر، قرار دادن کاتالیست ها روی نگه دارنده ها می باشد. افزایش سطح بستر و جداسازی مکان های فعال کاتالیستی بر روی سطح باعث افزایش فعالیت و کارآیی کاتالیست می شود. هم چنین قرار گرفتن کمپلکس بر روی نگه دارنده ها، بازیابی کاتالیست و جداسازی محصولات را آسان تر می سازد. در این تحقیق کمپلکس محلول در آب روتنیم(iii) سالن پس از سنتز و شناسایی با روش های ft-ir، uv-vis جامد و tga، با استفاده از لیگاند محوری ایمیدازول، در اپوکسایش آلکن ها توسط سدیم پریدات به کار گرفته شد. همچنین کمپلکس باز شیف محلول در آب مورد نظر بر روی رزین های تعویض کاتیونی آمبرلیتira-120 و داوکس 50wx4 تثبیت شد که به وسیله تکنیک هایft-ir ،uv-vis dr و tga مورد شناسایی قرار گرفت. فعالیت این سیستم های کاتالیستی ناهمگن نیز در اپوکسایش آلکن ها مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این اثر اکسیژن دهنده های مختلف و اثر نوع حلال بررسی گردید. سدیم پریدات به عنوان منبع تأمین کننده اکسیژن و سیستم یک فازی آب- استونیتریل جهت حلال انتخاب گردید. سیستم ذکرشده دارای کارآیی مطلوبی بود. نتایج حاصل از واکنش کاتالیست های بازیابی شده حاکی از حفظ کارآیی این کاتالیست ها برای استفاده مجدد در واکنش های متوالی و متعدد بود.